ret

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi رد‎ (redd) sözcüğünden devralındı, Arapça رَدّ‎ (radd) sözcüğünden.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ɾɛt/

Ad

ret (belirtme hâli reddi, çoğulu retler)

1. uygun bulmama, geri çevirme, kabul etmeme

   Dostundan ve ötekilerden kuvvetli bir ret bekliyordu. - P. Safa

2. aile bireylerinden birinin sorumluluğunu üstünden atma, varlığını tanımama, aileden saymama

   Evlatlıktan ret.

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: rədd (az)
• Gagavuzca: ret (gag)
• İngilizce: refusal (en), denial (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ret" maddesi

Çeçence

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Çeçence alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

1. (anatomi) dudak

Gagavuzca

Ad

ret

1. ret

Köken

1. Arapça radd

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki