orak

Ayrıca bakınız: Orak

Orak

Türkçe

Ad

orak (belirtme hâli orağı, çoğulu oraklar)

1. (aletler) yarım çember biçiminde yassı, ensiz ve keskin metal bir bıçakla, buna bağlı bir saptan oluşan ekin biçme aracı
2. ekin biçme zamanı

Orakta köylünün işi çok olur.

1. ekin, ot vb. biçme işi

Ot orağından dönen birkaç köylü, omuzlarında uzun tırpanlarıyla geçiyorlardı. - M. Ş. Esendal

1. (halk ağzı) temmuz

Köken

Eski Türkçe orgak < ormak (kesmek)

Eş anlamlılar

1. kalıç, muhla

Benzer sözcükler

1. orman

Sözcük birliktelikleri

orak ayı, orak böceği, orak işi, beyin orağı, çalgı orağı

Atasözleri

Buğday başak verince orak pahaya çıkar

Buğday başak verince, orak pahaya çıkar

1. Buğday başak verince orak pahaya çıkar

Alt kavramlar

1. kavrama

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Sichel (de) d
• Çağatayca: arık‎ (chg), orak‎ (chg)
• Eski Türkçe: orgak‎ (otk) (orgak), baştar‎ (otk) (baştar)
• Fince: # sirppi (fi)
• Fransızca: faucille (fr) d
• İngilizce: sickle (en)
• İspanyolca: # hoz (es)
• İsveççe: skära (sv) g
• İtalyanca: # falce (it)
• Japonca: # 鎌 (ja)
• Kırım Tatarca: orak (crh)
• Korece: # 낫 (ko) (nat)
• Kürtçe :das (ku)
• Lehçe: # sierp (pl)
• Macarca: # sarló (hu)
• Rusça: # серп (ru) (serp) [s'erp]
• Tatarca: uraq (tt)
• Türkmence: orak (tk)
• Yunanca: # δρεπάνι (el) (drepáni) [drepani]

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "orak" maddesi

Çağatayca

Ad

1. tırpan
2. (aletler) orak

Gagavuzca

Ad

orak

1. (aletler) orak

Köken

1. Eski Türkçe orgak

Türkmence

Ad

orak

1. (aletler) orak
2. hasat

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.
• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.
• Etymological Dictionaries - Andras Rajki