orak

Ayrıca bakınız: Orak

Orak

Türkçe

Ad

orak (belirtme hâli orağı, çoğulu oraklar)

[1] (aletler) yarım çember biçiminde yassı, ensiz ve keskin metal bir bıçakla, buna bağlı bir saptan oluşan ekin biçme aracı

[2] ekin biçme zamanı

Orakta köylünün işi çok olur.

[3] ekin, ot vb. biçme işi

Ot orağından dönen birkaç köylü, omuzlarında uzun tırpanlarıyla geçiyorlardı. - M. Ş. Esendal

[4] (halk ağzı) temmuz

Köken

Eski Türkçe orgak < ormak (kesmek)

Eş anlamlılar

[1] kalıç, muhla

Benzer sözcükler

[1] orman

Sözcük birliktelikleri

orak ayı, orak böceği, orak işi, beyin orağı, çalgı orağı

Atasözleri

Buğday başak verince orak pahaya çıkar

Buğday başak verince, orak pahaya çıkar

[1] Buğday başak verince orak pahaya çıkar

Alt kavramlar

[1] kavrama

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "orak"

Türk lehçeleri

• Çağatayca: arık‎ (chg), orak‎ (chg)
• Eski Türkçe: orgak (tr), baştar (tr)

• Kırım Tatarca: orak (crh)
• Tatarca: uraq (tt)
• Türkmence: orak (tk)

Çeviriler

• Almanca: Sichel (de) d
• Fince: :[1] sirppi (fi)
• Fransızca: faucille (fr) d
• İngilizce: sickle (en)
• İspanyolca: :[1] hoz (es)
• İsveççe: skära (sv)

• İtalyanca: :[1] falce (it)
• Japonca: :[1] 鎌 (ja)
• Korece: :[1] 낫 (ko) (nat)
• Kürtçe :das (ku)
• Lehçe: :[1] sierp (pl)
• Macarca: :[1] sarló (hu)
• Rusça: :[1] серп (ru) (serp) [s'erp]
• Modern Yunanca: :[1] δρεπάνι (el) (drepáni) [drepani]

Çağatayca

Ad

[1] tırpan

[2] (aletler) orak

Gagavuzca

Ad

orak

[1] (aletler) orak

Köken

[1] Eski Türkçe orgak

Türkmence

Ad

orak

[1] (aletler) orak

[2] hasat

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki