muhalif

Türkçe

Ad

muhalif (belirtme hâli muhalifi, çoğulu muhalifler)

[1] bir tutuma, görüşe, davranışa karşı olan, aykırı olan kimse

Muhaliflerin, Mecliste ordu aleyhine açtıkları cereyan devam ediyordu. - Atatürk

[muha:lif]

Köken

Arapça

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "muhalif"

Türk lehçeleri

• Azerice: müxalif (az)

Ön ad

muhalif (karşılaştırma daha muhalif, üstünlük en muhalif)

[1] aykırı

Fikrine, ümidine, arzusuna muhalif bir şeye rast gelince hemen bozulur. - Ö. Seyfettin

Çeviriler

• Almanca: anomal (de)