mandala

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: man·da·la

Köken 1

mandal + -a

Ad

mandala

1. mandal adının yönelme hâli.

Köken 2

Sanskritçe मण्डल (maṇḍala, “daire”)

Ad

mandala (belirtme hâli mandalayı, çoğulu mandalalar)

1. (halk ağzı) Demir ya da tahtadan yapılmış kapı sürgüsü
2. (halk ağzı) saksı
3. (Budizm, Hinduizm) Genellikle daire veya kare şeklinde olan ve her şeyin mistik merkezini sembolize eden meditasyon cismi.

Türetilmiş kavramlar

• mandalaca
• mandalacı
• mandalacık
• mandalalı
• mandalasız
• mandalayken
• mandalayla
• mandalaysa

Çevirirler

din

• İngilizce: mandala (en)
• Fransızca: mandala (fr)
• Felemenkçe: mandala (nl)

• Lehçe: mandala (pl) d
• İsveççe: mandala (sv)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "mandala"