müsademe

Türkçe

[mü·sa:·de·me]

Ad

müsademe (belirtme hâli müsademeyi, çoğulu müsademeler)

1. silahlı iki grup arasındaki kısa çatışma, çarpışma
   • Orhan PAMUK, 2021 Veba Geceleri, sayfa 317

     "Yeni Vali İbrahim Hakkı Paşa'nın muavini hatıralarında, kapı açılır açılmaz bir müsademe olacağını hissettiğini ve belindeki nagant tabancayı çekip ateş etmeye başladığını söyler."

1. (mecaz) uğraşma

Çeviriler

çeviriler

• Fince: sanajuuri (fi)
• Kürtçe: rayeka navdêrî (ku)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "müsademe" maddesi