mülkiye

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi ملكيه‎, o da Arapça مُلْكِيَّة‎ (mülkiyye, “mülkiyet”) (mülk + -iye).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /myɫ.ci.ˈje/
• Heceleme: mül‧ki‧ye

Ad

mülkiye (belirtme hâli mülkiyeyi, çoğulu mülkiyeler) , sahiplik şekli mülkiye -si

1. (hukuk) Asker olmayanlar sınıfı

Çekimleme

mülkiye adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		mülkiye	mülkiyeler
belirtme		mülkiyeyi	mülkiyeleri
yönelme		mülkiyeye	mülkiyelere
bulunma		mülkiyede	mülkiyelerde
ayrılma		mülkiyeden	mülkiyelerden
tamlayan		mülkiyenin	mülkiyelerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	mülkiyem	mülkiyelerim
	belirtme	mülkiyemi	mülkiyelerimi
	yönelme	mülkiyeme	mülkiyelerime
	bulunma	mülkiyemde	mülkiyelerimde
	ayrılma	mülkiyemden	mülkiyelerimden
	tamlayan	mülkiyemin	mülkiyelerimin
2. tekil	yalın	mülkiyen	mülkiyelerin
	belirtme	mülkiyeni	mülkiyelerini
	yönelme	mülkiyene	mülkiyelerine
	bulunma	mülkiyende	mülkiyelerinde
	ayrılma	mülkiyenden	mülkiyelerinden
	tamlayan	mülkiyenin	mülkiyelerinin
3. tekil	yalın	mülkiyesi	mülkiyeleri
	belirtme	mülkiyesini	mülkiyelerini
	yönelme	mülkiyesine	mülkiyelerine
	bulunma	mülkiyesinde	mülkiyelerinde
	ayrılma	mülkiyesinden	mülkiyelerinden
	tamlayan	mülkiyesinin	mülkiyelerinin
1. çoğul	yalın	mülkiyemiz	mülkiyelerimiz
	belirtme	mülkiyemizi	mülkiyelerimizi
	yönelme	mülkiyemize	mülkiyelerimize
	bulunma	mülkiyemizde	mülkiyelerimizde
	ayrılma	mülkiyemizden	mülkiyelerimizden
	tamlayan	mülkiyemizin	mülkiyelerimizin
2. çoğul	yalın	mülkiyeniz	mülkiyeleriniz
	belirtme	mülkiyenizi	mülkiyelerinizi
	yönelme	mülkiyenize	mülkiyelerinize
	bulunma	mülkiyenizde	mülkiyelerinizde
	ayrılma	mülkiyenizden	mülkiyelerinizden
	tamlayan	mülkiyenizin	mülkiyelerinizin
3. çoğul	yalın	mülkiyesi mülkiyeleri
	belirtme	mülkiyesini mülkiyelerini
	yönelme	mülkiyesine mülkiyelerine
	bulunma	mülkiyesinde mülkiyelerinde
	ayrılma	mülkiyesinden mülkiyelerinden
	tamlayan	mülkiyesinin mülkiyelerinin

Benzer kelimeler

• mülkiyet