kurak

Türkçe

Ön ad

[1] yağışsız (hava, mevsim, yıl)

[2] nem tutmayan, çabuk kuruyuveren, çorak (toprak)

Köken

[1] Eski Türkçe kur + -ak

Atasözleri

Çiftçiye yağmur, yolcuya kurak; cümlenin muradını verecek Hak

Çiftçiye yağmur,yolcuya kurak,cümlenin muradını verecek hak

Türk lehçeleri

• Azerice: quraq (az)
• Karaçay Balkarca: kurgak (krc)
• Eski Türkçe: kurgak (tr)

Çeviriler

• Almanca: arid (de)
• Fince: kuiva (fi)
• İngilizce: arid (en)

Çağatayca

Ad

[1] dağ, geçid

Gagavuzca

Ön ad

[1] kuru

Köken

[1] Eski Türkçe qur

Çeviriler

• İngilizce: dry (en)

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.