kirletmek
Türkçe
[düzenle]Eylem
[düzenle]kirletmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi kirletir)
- kirli duruma getirmek, pisletmek
- Madenî kol düğmeleri bunları yeşilimtırak bir leke ile kirletirdi. - Abdülhak Şinasi Hisar
- (din) küçük veya büyük abdestini yapmak, pislemek
- Çocuk altını kirletmiş.
- kadının ırzına geçmek, namusuna zarar vermek
- (mecaz) namusuna, onuruna zarar verecek bir suç yüklemek, lekelemek
- Böyle bir şüphe insanı kirletir.
Çeviriler
[düzenle]Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "kirletmek" maddesi