kanıt
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Ad[düzenle]
kanıt (belirtme hâli kanıdı, çoğulu kanıtlar)
- bir şeyin doğruluğu, gerçekliği konusunda kanaat verici belge, delil, iz, argüman
- Kanıtı gazetenin ikinci sayfasındaki damızlık haberiydi. - Ç. Altan
- (hukuk) anlaşmazlık konusu olan şeyde, yargıcın kanılarını oluşturan şey, delil
- (mantık) sonurguya ulaşan bir akıl yürütmenin dayandığı gerçek, delil
Çekimleme[düzenle]
kanıt adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | kanıt | kanıtlar |
| belirtme | kanıdı | kanıtları |
| yönelme | kanıda | kanıtlara |
| bulunma | kanıtta | kanıtlarda |
| ayrılma | kanıttan | kanıtlardan |
| tamlayan | kanıdın | kanıtların |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | kanıdım | kanıtlarım |
| 2. tekil (senin) | kanıdın | kanıtların |
| 3. tekil (onun) | kanıdı | kanıtları |
| 1. çoğul (bizim) | kanıdımız | kanıtlarımız |
| 2. çoğul (sizin) | kanıdınız | kanıtlarınız |
| 3. çoğul (onların) | kanıdı kanıtları | |
Çeviriler[düzenle]
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "kanıt"
