kanıt
| Durum | Tekil | Çoğul |
|---|---|---|
| Yalın | kanıt | kanıtlar |
| Belirtme (-i) | kanıtı | kanıtları |
| Yönelme (-e) | kanıta | kanıtlara |
| Bulunma (-de) | kanıtta | kanıtlarda |
| Çıkma (-den) | kanıttan | kanıtlardan |
| Tamlayan | kanıtın | kanıtların |
kanıt -tı
Ad[düzenle]
kanıt -tı
Anlamlar
- [1] bir şeyin doğruluğu, gerçekliği konusunda kanaat verici belge, delil, iz, argüman
- Kanıtı gazetenin ikinci sayfasındaki damızlık haberiydi. - Ç. Altan
- [2] (hukuk) anlaşmazlık konusu olan şeyde, yargıcın kanılarını oluşturan şey, delil
- [3] (mantık) sonurguya ulaşan bir akıl yürütmenin dayandığı gerçek, delil
Köken
- (Türkçe)
Kaynaklar
- Türk Dil Kurumu: "kanıt"
Türk Dilleri
|
Çeviriler
|
