kıskanmak

Türkçe

Eylem

Zaman	Kişi	Çekimli eylem
		Olumlu	Olumsuz
Belirli geçmiş	ben	kıskandım	kıskanmadım
	sen	kıskandın	kıskanmadın
	o	kıskandı	kıskanmadı
	biz	kıskandık	kıskanmadık
	siz	kıskandınız	kıskanmadınız
	onlar	kıskandı	kıskanmadı
		kıskandılar	kıskanmadılar
Belirsiz geçmiş	ben	kıskanmışım	kıskanmamışım
	sen	kıskanmışsın	kıskanmamışsın
	o	kıskanmış	kıskanmamış
	biz	kıskanmışız	kıskanmamışız
	siz	kıskanmışsınız	kıskanmamışsınız
	onlar	kıskanmış	kıskanmamış
		kıskanmışlar	kıskanmamışlar
Geniş zaman	ben	kıskanırım	kıskanmam
	sen	kıskanırsın	kıskanmazsın
	o	kıskanır	kıskanmaz
	biz	kıskanırız	kıskanmayız
	siz	kıskanırsınız	kıskanmazsınız
	onlar	kıskanır	kıskanmaz
		kıskanırlar	kıskanmazlar
Şimdiki zaman	ben	kıskanıyorum	kıskanmıyorum
	sen	kıskanıyorsun	kıskanmıyorsun
	o	kıskanıyor	kıskanmıyor
	biz	kıskanıyoruz	kıskanmıyoruz
	siz	kıskanıyorsunuz	kıskanmıyorsunuz
	onlar	kıskanıyor	kıskanmıyor
		kıskanıyorlar	kıskanmıyorlar
Gelecek zaman	ben	kıskanacağım	kıskanmayacağım
	sen	kıskanacaksın	kıskanmayacaksın
	o	kıskanacak	kıskanmayacak
	biz	kıskanacağız	kıskanmayacağız
	siz	kıskanacaksınız	kıskanmayacaksınız
	onlar	kıskanacak	kıskanmayacak
		kıskanacaklar	kıskanmayacaklar

Anlamlar

[1] Sevgide veya kendisiyle ilişkili şeylerde bir başkasının ortaklığına, üstün durumda görünmesine dayanamamak.

[2] Herhangi bir bakımdan kendinden üstün gördüğü birinin bu üstünlüğünden acı duymak, günülemek, haset etmek

Türk lehçeleri

• Azerice: qısqanmaq ^(az)
• Azerice: paxıllıq etmək ^(az)
• Türkmence: gaabanmak ^(tk)
• Kırım Tatarca: künlemek ^(crh)
• Eski Türkçe: kısganmak ^(tr)