itmek
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi ایتمک (itme + -k)
Eylem[değiştir]
itmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi iter) -er
- bir şeyi güç uygulayarak ilerletmek
- Erzak yüklü arabayı arkadan iten iki uşak, sırtı tırmandılar. - H. E. Adıvar
- bulunduğu yerden aşağı düşürmek
- Havuza itmek. Suya itmek.
- kapı, pencere v.s.'yi güç uygulayarak açmak veya kapamak
- Yavaşça kapıyı itti, elinde yoğurt bakracıyla girdi. - H. E. Adıvar
- sevk etmek, sürüklemek
- Bu oğlanı amcama itmek doğru değil, bir ara gönlünü almalı. - A. Ümit}}
- (fizik) bir cisim, belli bir yakınlıktaki başka bir cismi kendisinden uzaklaşmaya zorlamak
- Aynı cins elektrikli iki cisim birbirini iter.
Çekimleme[değiştir]
itmek eyleminin çekimi
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
güç uygulayarak ilerletmek
|
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "itmek" maddesi
Çağatayca[değiştir]
Eylem[değiştir]
Türkmence[değiştir]
Eylem[değiştir]
itmek
Kaynakça[değiştir]
- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.