hükmetmek

Türkçe

Eylem

hükmetmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi hükmetir)

[1] Egemenliği altında bulundurmak

[2] Düşünme veya yargılama sonunda bir kanıya varmak

[3] Aklına esmek

Köken

[1] Arapça

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "hükmetmek"

Türk lehçeleri

• Azerice: hökm etmək (az)