fişek
Türkçe[değiştir]
Ad[değiştir]
fişek (belirtme hâli fişeği, çoğulu fişekler)
- [1] tüfek, tabanca vb. hafif ateşli silahlardan atılmak için sürülen ve içinde barut bulunan bir kovan ile bu kovanın ucuna yerleştirilmiş mermiden oluşan cephane
- Ben fişeklerin barutunu, tapasını koyayım, beybaba saçmasını... - A. Gündüz
- [2] donanma ve şenliklerde kullanılan çeşitli yanıcı veya patlayıcı maddeler
- [3] silindir biçiminde üst üste konarak kâğıda sarılmış madeni para
Köken[değiştir]
- Farsça fişeng
Deyimler[değiştir]
Sözcük birliktelikleri[değiştir]
- fişekhane, delifişek,
- [2] havai fişek, arayıcı fişeği, işaret fişeği, kestane fişeği, manevra fişeği
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "fişek" maddesi
Çeviriler[değiştir]
Çağatayca[değiştir]
Ad[değiştir]
Gagavuzca[değiştir]
Ad[değiştir]
fişek
- [1] fişek, roket
Köken[değiştir]
- [1] Farsça fishäng
Kaynakça[değiştir]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki