fişek

Türkçe

Ad

fişek (belirtme hâli fişeği, çoğulu fişekler)

[1] tüfek, tabanca vb. hafif ateşli silahlardan atılmak için sürülen ve içinde barut bulunan bir kovan ile bu kovanın ucuna yerleştirilmiş mermiden oluşan cephane

Ben fişeklerin barutunu, tapasını koyayım, beybaba saçmasını... - A. Gündüz

[2] donanma ve şenliklerde kullanılan çeşitli yanıcı veya patlayıcı maddeler

[3] silindir biçiminde üst üste konarak kâğıda sarılmış madeni para

Köken

Farsça fişeng

Deyimler

fişek atmak, fişek gibi, fişek salıvermek

Sözcük birliktelikleri

fişekhane, delifişek,

[2] havai fişek, arayıcı fişeği, işaret fişeği, kestane fişeği, manevra fişeği

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "fişek"

Türk lehçeleri

• Gagavuzca: fişek (gag)

Çeviriler

• İngilizce: rocket (en)

Çağatayca

Ad

[1] destek, tekye

[2] fişenk, müşek

Gagavuzca

Ad

fişek

[1] fişek, roket

Köken

[1] Farsça fishäng

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki