farz

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi فرض‎, o da Arapça فَرْض‎ (farḍ).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈfaɾz/
• Heceleme: farz

Ad

farz (belirtme hâli farzı, çoğulu farzlar)

1. yapmak zorunda kalınan şey, boyun borcu
2. (İslâm) Müslümanlıkta özür olmadıkça yapılması mecburî ve sevap sayılan emirler

Çekimleme

farz adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		farz	farzlar
belirtme		farzı	farzları
yönelme		farza	farzlara
bulunma		farzda	farzlarda
ayrılma		farzdan	farzlardan
tamlayan		farzın	farzların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	farzım	farzlarım
	belirtme	farzımı	farzlarımı
	yönelme	farzıma	farzlarıma
	bulunma	farzımda	farzlarımda
	ayrılma	farzımdan	farzlarımdan
	tamlayan	farzımın	farzlarımın
2. tekil	yalın	farzın	farzların
	belirtme	farzını	farzlarını
	yönelme	farzına	farzlarına
	bulunma	farzında	farzlarında
	ayrılma	farzından	farzlarından
	tamlayan	farzının	farzlarının
3. tekil	yalın	farzı	farzları
	belirtme	farzını	farzlarını
	yönelme	farzına	farzlarına
	bulunma	farzında	farzlarında
	ayrılma	farzından	farzlarından
	tamlayan	farzının	farzlarının
1. çoğul	yalın	farzımız	farzlarımız
	belirtme	farzımızı	farzlarımızı
	yönelme	farzımıza	farzlarımıza
	bulunma	farzımızda	farzlarımızda
	ayrılma	farzımızdan	farzlarımızdan
	tamlayan	farzımızın	farzlarımızın
2. çoğul	yalın	farzınız	farzlarınız
	belirtme	farzınızı	farzlarınızı
	yönelme	farzınıza	farzlarınıza
	bulunma	farzınızda	farzlarınızda
	ayrılma	farzınızdan	farzlarınızdan
	tamlayan	farzınızın	farzlarınızın
3. çoğul	yalın	farzı farzları
	belirtme	farzını farzlarını
	yönelme	farzına farzlarına
	bulunma	farzında farzlarında
	ayrılma	farzından farzlarından
	tamlayan	farzının farzlarının

Karşıt anlamlar

• (İslâm): haram

Üst kavramlar

• (İslâm): 32 farz (otuz iki farz), 54 farz (elli dört farz), ef'âl-i mükellefîn

Yan kavramlar

• (İslâm): mübah, müstehap, sünnet, vacip; mekruh, müfsit

Alt kavramlar

• (İslâm): farz-ı ayn, farz-ı kifâye

Atasözleri

• (İslâm): Farz sünneti bastırır

Kelime birliktelikleri

• farz etme, farz namazı, farz olma, farz oruç

Türetilmiş kavramlar

• farzca, farzımuhal, farzken, farzla, farzlı, farzsa, farzsız

Çeviriler

farz

• Almanca: Farḍ (de) d; Pflicht (de) d
• Arapça: فَرْض‎ (ar) e (farḍ)
• Azerice: fərz (az)
• Farsça: فرض‎ (fa)
• İngilizce: fardh (en); duty (en), obligation (en)
• İsveççe: fard (sv)
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: فرض‎ (ota)

=Ek okumalar

• Vikipedi'de farz

Ön ad

farz (karşılaştırma daha farz, üstünlük en farz)

1. yapmak zorunda kalınan
2. (İslâm) Müslümanlıkta özür olmadıkça yapılması mecburî ve sevap sayılan

Çeviriler

farz

• Almanca: Farḍ- (de); Pflicht- (de)
• İngilizce: fardh (en)
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: فرض‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "farz" maddesi