İçeriğe atla

eriş

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Eriş

Türkçe

[düzenle]

eriş (belirtme hâli erişi, çoğulu erişler) eriş -şi

  1. erme işi
Bu makama eriş, ona, bir devlet reisinin tahtına veya koltuğuna kurulmuş gibi bir his verir. - Y. K. Karaosmanoğlu

Deyimler

[düzenle]
eriş kurdu

Kaynakça

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kırım Tatarca

[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

eriş (eriş)

  1. Dikbaşlı.

Eş anlamlılar

[düzenle]
  1. ilez

Çağatayca

[düzenle]
  1. Necar ve marangoz dükyanı
  2. nesacın destgyahi üstüne atılan arğac dir.

Kaynakça

[düzenle]
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.