dikbaşlı
Türkçe[değiştir]
[di'kbaşlı]
Ön ad[değiştir]
dikbaşlı
- inatçı, bildiğinden dönmeyen, büyüklerinin sözünü dinlemeyen, boyun eğmeyen, dikkafalı
- kurumlu
- Dikbaşlı ve sözünü esirgemeyen bir insan olduğundan yükselmemişti. - Y. K. Beyatlı
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "dikbaşlı" maddesi