cığır

Çağatayca

Ad

[1] Üzerine rüzgyar eserek katlanmış kar

[2] ateşe tutularak hararetden bürüşmüş olan deri.

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Türkçe

İsim

cığır (belirtme hâli cığırı, çoğulu cığırlar)

[1] Çığın kar üzerinde açtığı iz.

[2] isim, mecaz: Yeni bir biçim, yöntem veya yol:

    ÖRNEK: "Edebiyatımızda büyük bir çığırın ilk ve güçlü öncüsü olan bu hikâyeler..." - Haldun Taner

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "cığır" maddesi