birk

Çağatayca

Adıl

1. kati, sert, mühkem
2. Asiya-i vustada leşkerin muhafazası içün bir nevi amel, tembih

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Danca

Ad

birk

1. (huşgiller, ağaçlar) huş