başa çıkmak
Türkçe[değiştir]
Deyim[değiştir]
1. güçlükler çıkaran biriyle olan işini, kendi istediği yolda sonuçlandırabilmek:
"Onlarla başa çıkmak kolay değildi, çünkü her an bir çamur atabilirlerdi kızdıklarında." - Ayşe Kulin
2. bir şeye gücü yetmek:
"Varsın kıraç olsun tarlam / Taşlarını ayıklayacağım / Kazmayı sallayacağım / Karar vermişim / Toprakla başa çıkacağım" - Orhan Veli Kanık
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "başa çıkmak" maddesi