aidiyet

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: a:i·di·yet

Köken

Arapça

Ad

aidiyet (belirtme hâli aidiyeti, çoğulu aidiyetler)

1. ilişkinlik
2. ilgi

Çekimleme

aidiyet adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	aidiyet	aidiyetler
belirtme	aidiyeti	aidiyetleri
yönelme	aidiyete	aidiyetlere
bulunma	aidiyette	aidiyetlerde
ayrılma	aidiyetten	aidiyetlerden
tamlayan	aidiyetin	aidiyetlerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	aidiyetim	aidiyetlerim
2. tekil (senin)	aidiyetin	aidiyetlerin
3. tekil (onun)	aidiyeti	aidiyetleri
1. çoğul (bizim)	aidiyetimiz	aidiyetlerimiz
2. çoğul (sizin)	aidiyetiniz	aidiyetleriniz
3. çoğul (onların)	aidiyeti aidiyetleri

Deyimler

• aidiyet eki
• aidiyet lahikası

Çeviriler

• Fince: sidonnaisuus (fi), yhteys (fi)
• İngilizce: belonging (en)

• Kürtçe: aîdiyet (ku)
• Rusça: отношение (ru) (otnoşeniye)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "aidiyet"