İçeriğe atla

ağa

Vikisözlük sitesinden
(ağğa sayfasından yönlendirildi)
Ayrıca bakınız: aga, Aga, AGA

Türkçe

[değiştir]

Söyleyiş

[değiştir]
  • IPA(anahtar): /ɑˈɰɑ/, [ɑˈɑ]
  • Heceleme: a‧ğır

ağa (belirtme hâli ağayı, çoğulu ağalar)

Vikipedi
Vikipedi
ağa hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
  1. geniş toprakları olan, sözü geçen, varlıklı kişi
    Sonra köy ağası hazretleri bizim de kıçımıza atacak tekmeyi. - N. Hikmet
  2. halk arasında sayılan ve sözü geçen erkeklere verilen unvan
  3. (aile) ağabey
    Köye varınca ağamdan parasını muhakkak alır, sana veririm. - E. İ. Benice
  4. okuryazar olmayan yaşlı kişilerin adlarıyla birlikte kullanılan san
  5. (halk ağzı) koca
  6. (tarih, toplum bilimi) Osmanlı Devleti'nde bazı kuruluşların başında bulunanlara verilen resmî san, bazı sivil veya askeri görevlilerin adından sonra kullanılan unvan
    Yeniçeri ağası. Çarşı ağası.
  7. yakın arkadaşlar arasında kullanılan hitap şekli

Deyimler

[değiştir]

Çeviriler

[değiştir]

Ön ad

[değiştir]

ağa (karşılaştırma daha ağa, üstünlük en ağa)

  1. (mecaz) cömert, eli açık

Köken

[değiştir]
Sözcük, Sümerce'den gelmektedir. Sümerce "á - áĝ"(âğ) emir vermek, hükümlük yapmakdır, ve "á-áĝ-ĝá"(âğa) haber vermek, talimat veya emir vermekdir.

Çeviriler

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]

Atasözleri

[değiştir]
Ağa borç eder, uşak harç
Ağanın alnı terlemezse ırgatın burnu kanamaz
Ağanın eli tutulmaz
Ağanın gözü ata tımardır
Ağanın gözü öküzü semiz eder
Ağanın gözü, yiğidin sözü
Ağanın malı çıkar, uşağın canı
Cafer ağanın abdest suyu
Eli boşa ağa uyur derler; eli doluya ağa buyur derler
Kardeşim ağa, avradı hatın, almaz beni kulluğa satın
Köleden ağa olan minareyi sesiyle yıkar
Sarı çizmeli Mehmet ağa
Sen ağa ben ağa, bu ineği kim sağa

Azerice

[değiştir]

ağa

  1. patron

Çağatayca

[değiştir]
  1. büyük, serkyar, büyük karındaş
  2. bir mahal-i mahsus, bir cemâ seramedi, elkab

Kırım Tatarca

[değiştir]

ağa

  1. yaşça daha büyük olan erkek kardeş

Kaynakça

[değiştir]
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.ağa

Lazca

[değiştir]

ağa

  1. ağa

Zazaca

[değiştir]

ağa

  1. ağa