Urfa

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi اورفه‎ sözcüğünden devralındı, اورفا‎ sözcüğünden, Süryanice ܐܘܪܗܝ‎ sözcüğünden.

Söyleniş

• Ses

  (dosya)

Özel ad

Urfa (belirtme hâli Urfa'yı)

1. (tarihî, şehirler) Şanlıurfa'nın eski veya kısaltılmış adı.

Çekimleme

Urfa adının çekimi

	tekil
yalın	Urfa
belirtme	Urfa'yı
yönelme	Urfa'ya
bulunma	Urfa'da
ayrılma	Urfa'dan
tamlayan	Urfa'nın

iyelik ekleriyle

1. tekil (benim)	tekil
yalın	Urfa'm
belirtme	Urfa'mı
yönelme	Urfa'ma
bulunma	Urfa'mda
ayrılma	Urfa'mdan
tamlayan	Urfa'mın
2. tekil (senin)	tekil
yalın	Urfa'n
belirtme	Urfa'nı
yönelme	Urfa'na
bulunma	Urfa'nda
ayrılma	Urfa'ndan
tamlayan	Urfa'nın
3. tekil (onun)	tekil
yalın	Urfa'sı
belirtme	Urfa'sını
yönelme	Urfa'sına
bulunma	Urfa'sında
ayrılma	Urfa'sından
tamlayan	Urfa'sının
1. çoğul (bizim)	tekil
yalın	Urfa'mız
belirtme	Urfa'mızı
yönelme	Urfa'mıza
bulunma	Urfa'mızda
ayrılma	Urfa'mızdan
tamlayan	Urfa'mızın
2. çoğul (sizin)	tekil
yalın	Urfa'nız
belirtme	Urfa'nızı
yönelme	Urfa'nıza
bulunma	Urfa'nızda
ayrılma	Urfa'nızdan
tamlayan	Urfa'nızın
3. çoğul (onların)	tekil
yalın	Urfa'sı Urfaları
belirtme	Urfa'sını Urfalarını
yönelme	Urfa'sına Urfalarına
bulunma	Urfa'sında Urfalarında
ayrılma	Urfa'sından Urfalarından
tamlayan	Urfa'sının Urfalarının

Türetilmiş kavramlar

• Urfa çıbanı
• Urfa kebabı
• Urfa peyniri
• Urfalı
• Urfalılık

• bakınız: Şanlıurfa

Ek okumalar

• Türk Dil Kurumuna göre "Urfa" maddesi