Museviliğin

Türkçe

Köken

Musevilik + -ğin

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /muː.se.viː.ɫi.ˈ‿in/
• Heceleme: Mu‧se‧vi‧li‧ğin

Özel ad

Museviliğin

1. Musevilik (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil