ἀτελής

Eski Yunanca

Köken

Eski Yunanca, α- (olumsuzluk öneki, “‘-suz’”) + τέλος (“‘son’”).

Ad

ἀτελής (atelḗs)

[1] sonsuz

[2] tamamlanmamış

[3] sınırsız

Söyleniş

Klasik: IPA^(anahtar): atelɛː́s

Koini: IPA^(anahtar): atɛlˈeːs

Bizans: IPA^(anahtar): atelˈis