İçeriğe atla

كامل

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: کامل

Arapça

[düzenle]

Köken

[düzenle]
كَمَلَ(kemele, tamamlanmış olmak, bitmiş olmak) ve كَمِلَ(kemile, tamamlanmış olmak, bitmiş olmak) ve كَمُلَ(kemüle, tamamlanmış olmak, bitmiş olmak) kelimesinin aktif ortacı (ك م ل(k-m-l)).

Söyleniş

[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

كَامِل (kāmil) (dişil كَامِلَة(kāmile), eril çoğulu كَامِلُونَ(kāmilūne) veya كَمَلَة(kemele), dişil çoğulu كَامِلَات(kāmilāt) veya كَوَامِل(kevāmil), üstünlük أَكْمَل(ʾekmel))

  1. bütün, toplam, tüm
  2. dolu, tamam
  3. eşsiz
  4. kâmil
  5. mükemmel
    • Al-Mutanabbi, 10. asır ديوان أبي الطيب المتنبي
      "وَإِذَا أَتَتْكَ مَذَمَّتِي مِنْ نَاقِصٍ / فَهِيَ الشَّهَادَةُ لِي بِأَنِّي كَامِلُ" – Eğer bu kadar kusurlu bir adam bana iftira atarsa; bu ne kadar mükemmel olduğumun delilidir.

Çekimleme

[düzenle]

Türevleri

[düzenle]

Özel ad

[düzenle]

كَامِل (kāmile

  1. Bir erkek ismi.

Çekimleme

[düzenle]

Osmanlı Türkçesi

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Arapça كَامِل(kāmil).

Söyleniş

[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

كامل (kâmil)

  1. kâmil