İçeriğe atla

كامل

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: کامل

Arapça

[düzenle]

Köken

[düzenle]
كَمَلَ (kemele, tamamlanmış olmak, bitmiş olmak) ve كَمِلَ (kemile, tamamlanmış olmak, bitmiş olmak) ve كَمُلَ (kemüle, tamamlanmış olmak, bitmiş olmak) kelimesinin aktif ortacı (ك م ل (k-m-l)).

Söyleniş

[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

كَامِل (kāmil) (dişil كَامِلَة (kāmile), eril çoğulu كَامِلُونَ (kāmilūne) veya كَمَلَة (kemele), dişil çoğulu كَامِلَات (kāmilāt) veya كَوَامِل (kevāmil), üstünlük أَكْمَل (ʾekmel))

  1. bütün, toplam, tüm
  2. dolu, tamam
  3. eşsiz
  4. kâmil
  5. mükemmel
    • Al-Mutanabbi, 10. asır ديوان أبي الطيب المتنبي
      "وَإِذَا أَتَتْكَ مَذَمَّتِي مِنْ نَاقِصٍ / فَهِيَ الشَّهَادَةُ لِي بِأَنِّي كَامِلُ"  Eğer bu kadar kusurlu bir adam bana iftira atarsa; bu ne kadar mükemmel olduğumun delilidir.

Çekimleme

[düzenle]

Türevleri

[düzenle]

Özel ad

[düzenle]

كَامِل (kāmil) e

  1. Bir erkek ismi.

Çekimleme

[düzenle]

Osmanlı Türkçesi

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Arapça كَامِل (kāmil).

Söyleniş

[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

كامل (kâmil)

  1. kâmil