فاجر

Arapça

Köken

ف ج ر‎ (f-c-r) "ahlâksızca yaşamak; çığır açmak"; bakınız فَجَرَ‎ (fecara).

Ad

فَاجِر (fācir) e (çoğul فُجَّار‎ (füccār), dişil فَاجِرَة‎ (fācira))

1. günahkâr
2. zina yapan

Üst kavramlar

• فَاسِق‎ (fāsiḳ)

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça فَاجِر‎ (fācir)

Ad

فاجر (fâcir)

1. günahkâr
2. zina yapan