سبح

Ayrıca bakınız: شبح

Arapça

Köken 1

س ب ح‎ (s-b-ḥ) kökünden türemiştir.

Söyleniş

• Ses

  (dosya)

Eylem

سَبَحَ (sebaḥa) I, geniş zaman يَسْبَحُ‎‎ (yesbaḥu)

1. yüzmek

Çekimleme

سَبَحَ

çekimi (biçim-I sahih, mastarlar سَبْح veya سِبَاحَة)

mastarlar الْمَصَادِر						سَبْح veya سِبَاحَة‎ sebḥ veya sibāḥa
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						سَابِح‎ sābiḥ
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَسْبُوح‎ mesbūḥ
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	سَبَحْتُ‎ sebaḥtü	سَبَحْتَ‎ sebaḥte	سَبَحَ sebaḥa		سَبَحْتُمَا‎ sebaḥtümā	سَبَحَا‎ sebaḥā		سَبَحْنَا‎ sebaḥnā	سَبَحْتُمْ‎ sebaḥtüm	سَبَحُوا‎ sebaḥū
	dişil		سَبَحْتِ‎ sebaḥti	سَبَحَتْ‎ sebaḥat			سَبَحَتَا‎ sebaḥatā			سَبَحْتُنَّ‎ sebaḥtünne	سَبَحْنَ‎ sebaḥne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَسْبَحُ‎ ʾesbaḥu	تَسْبَحُ‎ tesbaḥu	يَسْبَحُ‎ yesbaḥu		تَسْبَحَانِ‎ tesbaḥāni	يَسْبَحَانِ‎ yesbaḥāni		نَسْبَحُ‎ nesbaḥu	تَسْبَحُونَ‎ tesbaḥūne	يَسْبَحُونَ‎ yesbaḥūne
	dişil		تَسْبَحِينَ‎ tesbaḥīne	تَسْبَحُ‎ tesbaḥu			تَسْبَحَانِ‎ tesbaḥāni			تَسْبَحْنَ‎ tesbaḥne	يَسْبَحْنَ‎ yesbaḥne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَسْبَحَ‎ ʾesbaḥa	تَسْبَحَ‎ tesbaḥa	يَسْبَحَ‎ yesbaḥa		تَسْبَحَا‎ tesbaḥā	يَسْبَحَا‎ yesbaḥā		نَسْبَحَ‎ nesbaḥa	تَسْبَحُوا‎ tesbaḥū	يَسْبَحُوا‎ yesbaḥū
	dişil		تَسْبَحِي‎ tesbaḥī	تَسْبَحَ‎ tesbaḥa			تَسْبَحَا‎ tesbaḥā			تَسْبَحْنَ‎ tesbaḥne	يَسْبَحْنَ‎ yesbaḥne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَسْبَحْ‎ ʾesbaḥ	تَسْبَحْ‎ tesbaḥ	يَسْبَحْ‎ yesbaḥ		تَسْبَحَا‎ tesbaḥā	يَسْبَحَا‎ yesbaḥā		نَسْبَحْ‎ nesbaḥ	تَسْبَحُوا‎ tesbaḥū	يَسْبَحُوا‎ yesbaḥū
	dişil		تَسْبَحِي‎ tesbaḥī	تَسْبَحْ‎ tesbaḥ			تَسْبَحَا‎ tesbaḥā			تَسْبَحْنَ‎ tesbaḥne	يَسْبَحْنَ‎ yesbaḥne
emir الْأَمْر	eril		اِسْبَحْ‎ isbaḥ			اِسْبَحَا‎ isbaḥā				اِسْبَحُوا‎ isbaḥū
	dişil		اِسْبَحِي‎ isbaḥī							اِسْبَحْنَ‎ isbaḥne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	—	—	سُبِحَ sübiḥa		—	—		—	—	—
	dişil		—	—			—			—	—
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	—	—	يُسْبَحُ‎ yüsbaḥu		—	—		—	—	—
	dişil		—	—			—			—	—
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	—	—	يُسْبَحَ‎ yüsbaḥa		—	—		—	—	—
	dişil		—	—			—			—	—
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	—	—	يُسْبَحْ‎ yüsbaḥ		—	—		—	—	—
	dişil		—	—			—			—	—

Köken 2

Söyleniş 2

• IPA^(anahtar): sabħ

Ad

سَبْح (sebḥ) e

1. سَبَحَ‎ (sebaḥa) eyleminin mastarı

Çekimleme

سَبْح (sebḥ) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	سَبْح sebḥ	السَّبْح‎ es-sebḥ	سَبْح sebḥ
yalın	سَبْحٌ sebḥun	السَّبْحُ‎ es-sebḥu	سَبْحُ sebḥu
belirtme	سَبْحًا‎ sebḥan	السَّبْحَ‎ es-sebḥa	سَبْحَ sebḥa
tamlayan	سَبْحٍ sebḥin	السَّبْحِ‎ es-sebḥi	سَبْحِ sebḥi

Köken 3

Eylem

سَبَّحَ (sebbaḥa) II, geniş zaman يُسَبِّحُ‎‎ (yüsebbiḥu)

1. tenzih etmek
2. yüceltmek (بِ‎ (bi))

Çekimleme

سَبَّحَ

çekimi (biçim-II sahih)

mastar الْمَصْدَر						تَسْبِيح‎ tesbīḥ
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						مُسَبِّح‎ müsebbiḥ
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مُسَبَّح‎ müsebbaḥ
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	سَبَّحْتُ‎ sebbaḥtü	سَبَّحْتَ‎ sebbaḥte	سَبَّحَ sebbaḥa		سَبَّحْتُمَا‎ sebbaḥtümā	سَبَّحَا‎ sebbaḥā		سَبَّحْنَا‎ sebbaḥnā	سَبَّحْتُمْ‎ sebbaḥtüm	سَبَّحُوا‎ sebbaḥū
	dişil		سَبَّحْتِ‎ sebbaḥti	سَبَّحَتْ‎ sebbaḥat			سَبَّحَتَا‎ sebbaḥatā			سَبَّحْتُنَّ‎ sebbaḥtünne	سَبَّحْنَ‎ sebbaḥne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُسَبِّحُ‎ ʾüsebbiḥu	تُسَبِّحُ‎ tüsebbiḥu	يُسَبِّحُ‎ yüsebbiḥu		تُسَبِّحَانِ‎ tüsebbiḥāni	يُسَبِّحَانِ‎ yüsebbiḥāni		نُسَبِّحُ‎ nüsebbiḥu	تُسَبِّحُونَ‎ tüsebbiḥūne	يُسَبِّحُونَ‎ yüsebbiḥūne
	dişil		تُسَبِّحِينَ‎ tüsebbiḥīne	تُسَبِّحُ‎ tüsebbiḥu			تُسَبِّحَانِ‎ tüsebbiḥāni			تُسَبِّحْنَ‎ tüsebbiḥne	يُسَبِّحْنَ‎ yüsebbiḥne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُسَبِّحَ‎ ʾüsebbiḥa	تُسَبِّحَ‎ tüsebbiḥa	يُسَبِّحَ‎ yüsebbiḥa		تُسَبِّحَا‎ tüsebbiḥā	يُسَبِّحَا‎ yüsebbiḥā		نُسَبِّحَ‎ nüsebbiḥa	تُسَبِّحُوا‎ tüsebbiḥū	يُسَبِّحُوا‎ yüsebbiḥū
	dişil		تُسَبِّحِي‎ tüsebbiḥī	تُسَبِّحَ‎ tüsebbiḥa			تُسَبِّحَا‎ tüsebbiḥā			تُسَبِّحْنَ‎ tüsebbiḥne	يُسَبِّحْنَ‎ yüsebbiḥne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُسَبِّحْ‎ ʾüsebbiḥ	تُسَبِّحْ‎ tüsebbiḥ	يُسَبِّحْ‎ yüsebbiḥ		تُسَبِّحَا‎ tüsebbiḥā	يُسَبِّحَا‎ yüsebbiḥā		نُسَبِّحْ‎ nüsebbiḥ	تُسَبِّحُوا‎ tüsebbiḥū	يُسَبِّحُوا‎ yüsebbiḥū
	dişil		تُسَبِّحِي‎ tüsebbiḥī	تُسَبِّحْ‎ tüsebbiḥ			تُسَبِّحَا‎ tüsebbiḥā			تُسَبِّحْنَ‎ tüsebbiḥne	يُسَبِّحْنَ‎ yüsebbiḥne
emir الْأَمْر	eril		سَبِّحْ sebbiḥ			سَبِّحَا‎ sebbiḥā				سَبِّحُوا‎ sebbiḥū
	dişil		سَبِّحِي‎ sebbiḥī							سَبِّحْنَ‎ sebbiḥne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	سُبِّحْتُ‎ sübbiḥtü	سُبِّحْتَ‎ sübbiḥte	سُبِّحَ sübbiḥa		سُبِّحْتُمَا‎ sübbiḥtümā	سُبِّحَا‎ sübbiḥā		سُبِّحْنَا‎ sübbiḥnā	سُبِّحْتُمْ‎ sübbiḥtüm	سُبِّحُوا‎ sübbiḥū
	dişil		سُبِّحْتِ‎ sübbiḥti	سُبِّحَتْ‎ sübbiḥat			سُبِّحَتَا‎ sübbiḥatā			سُبِّحْتُنَّ‎ sübbiḥtünne	سُبِّحْنَ‎ sübbiḥne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُسَبَّحُ‎ ʾüsebbaḥu	تُسَبَّحُ‎ tüsebbaḥu	يُسَبَّحُ‎ yüsebbaḥu		تُسَبَّحَانِ‎ tüsebbaḥāni	يُسَبَّحَانِ‎ yüsebbaḥāni		نُسَبَّحُ‎ nüsebbaḥu	تُسَبَّحُونَ‎ tüsebbaḥūne	يُسَبَّحُونَ‎ yüsebbaḥūne
	dişil		تُسَبَّحِينَ‎ tüsebbaḥīne	تُسَبَّحُ‎ tüsebbaḥu			تُسَبَّحَانِ‎ tüsebbaḥāni			تُسَبَّحْنَ‎ tüsebbaḥne	يُسَبَّحْنَ‎ yüsebbaḥne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُسَبَّحَ‎ ʾüsebbaḥa	تُسَبَّحَ‎ tüsebbaḥa	يُسَبَّحَ‎ yüsebbaḥa		تُسَبَّحَا‎ tüsebbaḥā	يُسَبَّحَا‎ yüsebbaḥā		نُسَبَّحَ‎ nüsebbaḥa	تُسَبَّحُوا‎ tüsebbaḥū	يُسَبَّحُوا‎ yüsebbaḥū
	dişil		تُسَبَّحِي‎ tüsebbaḥī	تُسَبَّحَ‎ tüsebbaḥa			تُسَبَّحَا‎ tüsebbaḥā			تُسَبَّحْنَ‎ tüsebbaḥne	يُسَبَّحْنَ‎ yüsebbaḥne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُسَبَّحْ‎ ʾüsebbaḥ	تُسَبَّحْ‎ tüsebbaḥ	يُسَبَّحْ‎ yüsebbaḥ		تُسَبَّحَا‎ tüsebbaḥā	يُسَبَّحَا‎ yüsebbaḥā		نُسَبَّحْ‎ nüsebbaḥ	تُسَبَّحُوا‎ tüsebbaḥū	يُسَبَّحُوا‎ yüsebbaḥū
	dişil		تُسَبَّحِي‎ tüsebbaḥī	تُسَبَّحْ‎ tüsebbaḥ			تُسَبَّحَا‎ tüsebbaḥā			تُسَبَّحْنَ‎ tüsebbaḥne	يُسَبَّحْنَ‎ yüsebbaḥne

Kaynakça

• Hans Wehr (1976), “سبح”, A Dictionary of Modern Written Arabic, J. Milton Cowan, editör, 4. baskı, Ithaca, NY, A.B.D.: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8