بداء

Arapça

Köken

بَدَا‎ (bedā) fiilinin mastarı olup ب د و‎ (b-d-v) türemiştir.

Ad

بَدَاء (bedāʾ) e

1. ortaya çıkma, açığa çıkma, zuhur etme

Çekimleme

بَدَاء (bedāʾ) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	بَدَاء bedāʾ	الْبَدَاء‎ el-bedāʾ	بَدَاء bedāʾ
yalın	بَدَاءٌ bedāʾün	الْبَدَاءُ‎ el-bedāʾü	بَدَاءُ bedāʾü
belirtme	بَدَاءً bedāʾen	الْبَدَاءَ‎ el-bedāʾe	بَدَاءَ bedāʾe
tamlayan	بَدَاءٍ bedāʾin	الْبَدَاءِ‎ el-bedāʾi	بَدَاءِ bedāʾi

Eş anlamlılar

• ظُهُور‎ (ẓuhūr)

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça بَدَاء‎ (bedāʾ) sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük ب د و‎ (b d v) kökünden türemiştir.

Ad

بداء (bedâ)

1. ortaya çıkma, açığa çıkma, zuhur etme

Çekimleme

بداء‎ (bedâ) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	بداء‎ bedâ	بداءلر‎ bedâlar
belirtme	بداءیی‎ bedâyı	بداءلری‎ bedâları
yönelme	بداءیه‎ bedâya	بداءلره‎ bedâlara
bulunma	بداءده‎ bedâda	بداءلرده‎ bedâlarda
ayrılma	بداءدن‎ bedâdan	بداءلردن‎ bedâlardan
tamlayan	بداءنڭ‎ bedânın	بداءلرڭ‎ bedâların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	بداءم‎ bedâm	بداءلرم‎ bedâlarım
2. tekil (senin)	بداءڭ‎ bedân	بداءلرڭ‎ bedâların
3. tekil (onun)	بداءسی‎ bedâsı	بداءلری‎ bedâları
1. çoğul (bizim)	بداءمز‎ bedâmız	بداءلرمز‎ bedâlarımız
2. çoğul (sizin)	بداءڭز‎ bedânız	بداءلرڭز‎ bedâlarınız
3. çoğul (onların)	بداءسی‎ bedâsı بداءلری‎ bedâları

Eş anlamlılar

• ظهور‎ (zuhûr)