بداء
Arapça
[düzenle]Köken
[düzenle]بَدَا (bedā) eyleminin mastarı olup ب د و (b-d-v) türemiştir.
Ad
[düzenle]بَدَاء (bedāʾ) e
Çekimleme
[düzenle]بَدَاء (bedāʾ) ad çekimi
| tekil | basit tekil munsarıf | ||
|---|---|---|---|
| belirsiz | belirli | kurgu | |
| ölçüsüz | بَدَاء bedāʾ |
الْبَدَاء el-bedāʾ |
بَدَاء bedāʾ |
| yalın | بَدَاءٌ bedāʾün |
الْبَدَاءُ el-bedāʾü |
بَدَاءُ bedāʾü |
| belirtme | بَدَاءً bedāʾen |
الْبَدَاءَ el-bedāʾe |
بَدَاءَ bedāʾe |
| tamlayan | بَدَاءٍ bedāʾin |
الْبَدَاءِ el-bedāʾi |
بَدَاءِ bedāʾi |
Eş anlamlılar
[düzenle]- ظُهُور (ẓuhūr)
Osmanlı Türkçesi
[düzenle]Köken
[düzenle]Arapça بَدَاء (bedāʾ) sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük ب د و (b d v) kökünden türemiştir.
Ad
[düzenle]بداء (bedâ)
Çekimleme
[düzenle]بداء (bedâ) adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | بداء bedâ |
بداءلر bedâlar |
| belirtme | بداءیی bedâyı |
بداءلری bedâları |
| yönelme | بداءیه bedâya |
بداءلره bedâlara |
| bulunma | بداءده bedâda |
بداءلرده bedâlarda |
| ayrılma | بداءدن bedâdan |
بداءلردن bedâlardan |
| tamlayan | بداءنڭ bedânın |
بداءلرڭ bedâların |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | بداءم bedâm |
بداءلرم bedâlarım |
| 2. tekil (senin) | بداءڭ bedân |
بداءلرڭ bedâların |
| 3. tekil (onun) | بداءسی bedâsı |
بداءلری bedâları |
| 1. çoğul (bizim) | بداءمز bedâmız |
بداءلرمز bedâlarımız |
| 2. çoğul (sizin) | بداءڭز bedânız |
بداءلرڭز bedâlarınız |
| 3. çoğul (onların) | بداءسی bedâsı بداءلری bedâları | |
Eş anlamlılar
[düzenle]- ظهور (zuhûr)