âyin

Vikisözlük sitesinden
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Osmanlı Türkçesi[değiştir]

[değiştir]

  1. Gözü değen kişi. Nazarı değen kimse.

Âyin Merâsim. Usûl. Görenek. Dinî âdâb. Âdet, örf ve kanun. Ziynet, süs.İslâm'da fıkıh lisânı âyin kelimesini kabul etmemiştir. Bazı vakıflar, filân câmide herhangi bir tarikat âyini icra için te'sis yapacakları zaman vaki olan müracaatlarında fetvahâne tarafından verilen müsaadelerde âyin sözü kullanmayıp "İcra-yı zikrullah" tabiri kullanılırdı. Sofiyede âyin lâfzı muteberdir.

Köken[değiştir]

Eş anlamlılar[değiştir]