ف

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: ق

Arapça[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

Harf[değiştir]

ف () (başta فـ (f-), ortada ـفـ (-f-), sonda ـف (-f))

  1. Arap alfabesinde 20. sırada bulunan harf. غ(ġayn) harfinden sonra ve ق(ḳāf) harfinden önce gelir.

Ayrıca bakınız[değiştir]

  • ا(ʾelif)‎, ب(bāʾ)‎, ت(tāʾ), ث(s̱āʾ)‎, ج(cīm)‎, ح(ḥāʾ)‎, خ(ḫāʾ)‎, د(dāl)‎, ذ(ẕāl)‎, ر(rāʾ)‎, ز(zāy)‎, س(sīn)‎, ش(şīn)‎, ص(ṣād), ض(ḍād), ط(ṭā), ظ(ẓā), ع(ʿayn), غ(ġayn)‎, ف()‎, ق(ḳāf)‎, ك(kāf), ل(lām)‎, م(mīm)‎, ن(nūn)‎, و(vāv)‎, ه()‎, ي()

Sembol[değiştir]

ف (f)

  1. ebced harflerinden 17. sırada bulunan ve değeri 80 olan harf.

Bağlaç[değiştir]

فَ (fe)

  1. ondan sonra anlamında bir bağlaç.

Farsça[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

Harf[değiştir]

ف (alfabe çevirisi gerekiyor) (başta فـ‎, ortada ـفـ‎, sonda ـف‎)

  1. Farsça alfabedeki 23. harf. غ‎ harfinden sonra ve ق‎ harfinden önce gelir.

Osmanlı Türkçesi[değiştir]

Harf[değiştir]

ف (fe) (başta فـ‎, ortada ـفـ‎, sonda ـف‎)

  1. Osmanlı alfabesindeki 23. harf. غ(gayn) harfinden sonra ve ق(kaf) harfinden önce gelir.

Ayrıca bakınız[değiştir]

ا(elif)‎, ب(be)‎, پ(pe), ت(te), ث(se)‎, ج(cim)‎, چ(çim), ح(ha)‎, خ()‎, د(dal)‎, ذ(zel)‎, ر(ra)‎, ز(ze)‎, ژ(je), س(sin)‎, ش(şın)‎, ص(sad), ض(dad), ط(), ظ(), ع('ayın), غ(gayın)‎, ف(fe)‎, ق(kaf)‎, ك(kef), گ(gef), ڭ(ŋ), ل(lam)‎, م(mim)‎, ن(nun)‎, و(vav)‎, ه(he)‎, ی(ye)

Urduca[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

Harf[değiştir]

ف ()

  1. Urduca Alfabesinin 26. harfi. Türkçe'deki f harfine karşılık gelmektedir.

Ayrıca bakınız[değiştir]

  • ا(ālif)‎, ب()‎, پ(), ت(), ٹ(ṭē) ث()‎, ج(jīm)‎, چ(), ح(baṛī he)‎, خ(xe)‎, د(dāl)‎, ڈ(ḍāl) ذ(zāl)‎, ر()‎, ڑ(ṛē), ز()‎, ژ(žē), س(sīn)‎, ش(śı̄n)‎, ص(svād), ض(zvād), ط(to'e), ظ(zo'e), ع('ain), غ(gain)‎, ف()‎, ق(qāf)‎, ک(kāf), گ(gāf), ل(lām)‎, م(mīm)‎, ن(nūn)‎, ں(nūn gunnah), و(vāv)‎, ہ(chōṭi hē)‎, ھ(dō caśmī hē), ء(hamzā),ی(chōṭi yē),‎ ے(baṛī yē)