Ömer
Türkçe
[düzenle]Köken
[düzenle]- Osmanlı Türkçesi عمر, Arapça عُمَر (ʿumar).
Söyleniş
[düzenle]Özel ad
[düzenle]Ömer (belirtme hâli Ömer'i), çoğulu Ömerler
Çekimleme
[düzenle]Ömer adının çekimi
| tekil | çoğul | ||
|---|---|---|---|
| yalın | Ömer | — | |
| belirtme | Ömer'i | — | |
| yönelme | Ömer'e | — | |
| bulunma | Ömer'de | — | |
| ayrılma | Ömer'den | — | |
| tamlayan | Ömer'in | — | |
| iyelik | |||
| tekil | çoğul | ||
| 1. tekil | yalın | Ömer'im | — |
| belirtme | Ömer'imi | — | |
| yönelme | Ömer'ime | — | |
| bulunma | Ömer'imde | — | |
| ayrılma | Ömer'imden | — | |
| tamlayan | Ömer'imin | — | |
| 2. tekil | yalın | Ömer'in | — |
| belirtme | Ömer'ini | — | |
| yönelme | Ömer'ine | — | |
| bulunma | Ömer'inde | — | |
| ayrılma | Ömer'inden | — | |
| tamlayan | Ömer'inin | — | |
| 3. tekil | yalın | Ömer'i | — |
| belirtme | Ömer'iyi | — | |
| yönelme | Ömer'iye | — | |
| bulunma | Ömer'ide | — | |
| ayrılma | Ömer'iden | — | |
| tamlayan | Ömer'inin | — | |
| 1. çoğul | yalın | Ömer'imiz | — |
| belirtme | Ömer'imizi | — | |
| yönelme | Ömer'imize | — | |
| bulunma | Ömer'imizde | — | |
| ayrılma | Ömer'imizden | — | |
| tamlayan | Ömer'imizin | — | |
| 2. çoğul | yalın | Ömer'iniz | — |
| belirtme | Ömer'inizi | — | |
| yönelme | Ömer'inize | — | |
| bulunma | Ömer'inizde | — | |
| ayrılma | Ömer'inizden | — | |
| tamlayan | Ömer'inizin | — | |
| 3. çoğul | yalın | Ömer'i — | |
| belirtme | Ömer'iyi — | ||
| yönelme | Ömer'iye — | ||
| bulunma | Ömer'ide — | ||
| ayrılma | Ömer'iden — | ||
| tamlayan | Ömer'inin — | ||