yapma

Türkçe

Söyleniş

• (fiil): IPA^(anahtar): /ˈjap.ma/
• (isim, sıfat): IPA^(anahtar): /jap.ˈma/
• Heceleme: yap‧ma

Ad

yapma (belirtme hâli yapmayı, çoğulu yapmalar), sahiplik şekli yapma -sı

1. yapmak işi

Çekimleme

yapma adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		yapma	yapmalar
belirtme		yapmayı	yapmaları
yönelme		yapmaya	yapmalara
bulunma		yapmada	yapmalarda
ayrılma		yapmadan	yapmalardan
tamlayan		yapmanın	yapmaların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	yapmam	yapmalarım
	belirtme	yapmamı	yapmalarımı
	yönelme	yapmama	yapmalarıma
	bulunma	yapmamda	yapmalarımda
	ayrılma	yapmamdan	yapmalarımdan
	tamlayan	yapmamın	yapmalarımın
2. tekil	yalın	yapman	yapmaların
	belirtme	yapmanı	yapmalarını
	yönelme	yapmana	yapmalarına
	bulunma	yapmanda	yapmalarında
	ayrılma	yapmandan	yapmalarından
	tamlayan	yapmanın	yapmalarının
3. tekil	yalın	yapması	yapmaları
	belirtme	yapmasını	yapmalarını
	yönelme	yapmasına	yapmalarına
	bulunma	yapmasında	yapmalarında
	ayrılma	yapmasından	yapmalarından
	tamlayan	yapmasının	yapmalarının
1. çoğul	yalın	yapmamız	yapmalarımız
	belirtme	yapmamızı	yapmalarımızı
	yönelme	yapmamıza	yapmalarımıza
	bulunma	yapmamızda	yapmalarımızda
	ayrılma	yapmamızdan	yapmalarımızdan
	tamlayan	yapmamızın	yapmalarımızın
2. çoğul	yalın	yapmanız	yapmalarınız
	belirtme	yapmanızı	yapmalarınızı
	yönelme	yapmanıza	yapmalarınıza
	bulunma	yapmanızda	yapmalarınızda
	ayrılma	yapmanızdan	yapmalarınızdan
	tamlayan	yapmanızın	yapmalarınızın
3. çoğul	yalın	yapması yapmaları
	belirtme	yapmasını yapmalarını
	yönelme	yapmasına yapmalarına
	bulunma	yapmasında yapmalarında
	ayrılma	yapmasından yapmalarından
	tamlayan	yapmasının yapmalarının

Zıt anlamlılar

• yapmama

Alt kavramlar

• cazgırlık yapma

Türetilmiş kavramlar

• yapmacık,
• yapmak,
• yapmayken,
• yapmayla,
• yapmaysa,
• yapabilme,
• yapılma,
• yapıverme,
• yaptırma,
• yeniden yapma,
• yerden yapma

Çeviriler

yapma

• Almanca: Machen (de) n, Tun (de) n
• Azerice: düzəltmə (az), hazırlama (az), qəlp (az), qurma (az), saxta (az), süni (az), təmir etmə (az)
• Estonca: tegu (et)
• Fince: tekeminen (fi), toteuttaminen (fi)
• İngilizce: doing (en), making (en)
• İsveççe: göra (sv)
• Kürtçe: çêkirin (ku), kirik (ku), kirin (ku)

  Eski Türkçe: kılma‎ (otk) (kılma), tikmə‎ (otk) (tikmə)

  Osmanlı Türkçesi: افعال‎ (ota)

Ön ad

yapma (karşılaştırma daha yapma, üstünlük en yapma)

1. sun'î, yapay

   Köşede bir piyano, piyanonun üstünde yapma çiçekler. — N. Hikmet

2. yapmacık

   Fakat fazla içliliği erkekliğe yakıştıramadığından kendini her zaman yapma bir sertliğin arkasına gizlerdi. — H. Taner

Zıt anlamlılar

• (sun'î, yapay): sahici

Türetilmiş kavramlar

• yapma çiçek,
• yapma dil,
• yapma diş,
• yapma gübre,
• yapma sertlik,
• yapma uydu

Çeviriler

yapma

• Almanca: gekünstelt (de), künstlich (de)
• Fince: teko- (fi), keinotekoinen (fi), keino- (fi), teennäinen (fi), tekaistu (fi)
• İngilizce: artificial (en), contrived (en)

Eylem

yapma

1. yapmak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumsuz çekimi

Zıt anlamlılar

• yap

Atasözleri

• Dağ başına harman yapma, savurursun yel için; sel önüne değirmen yapma, öğütürsün sel için

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumuna göre "yapma" maddesi

Tatarca

Ad

yapma

1. örtü