yırtıcı
Türkçe[değiştir]
Ön ad[değiştir]
yırtıcı (karşılaştırma daha yırtıcı, üstünlük en yırtıcı)
- beslenmek için başka hayvanları parçalayarak yiyen (hayvan)
- (mecaz) kan dökmekten, insan öldürmekten zevk alan (kişi)
- (mecaz) tiz, yüksek (ses)
- Bir sabah ev halkı, aşçı Şerife Hanım'ın yırtıcı çığlıklarıyla uyandı. - Reşat Nuri Güntekin
- (mecaz) iş bitiren, mahir
- Buraların en çalışkan, en becerikli, en yırtıcı ve zengin adamıdır. - Memduh Şevket Esendal
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "yırtıcı" maddesi