yıkmak
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Eylem[değiştir]
yıkmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi yıkar)
- Kurulu bir şeyi parçalayarak dağıtmak.
- Evi yıktılar.
- Devirmek, yere sermek.
- Bir yumrukta adamı yıktı.
- Bir yana eğmek.
- Hasır şapkasını her zamanki gibi sağ kaşına yıkmış.
- Yıkımına yol açmak, mahvına neden olmak.
- Bu acı onu yıkar.
- (Birine) Yüklemek.
- Suçu bana yıktı.
- (Yük için) İndirmek.
- Eraslan yükü yıktı.
Eş anlamlılar[değiştir]
- (parçalayarak dağıtmak): bozmak, tahrip etmek
Karşıt anlamlılar[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
Eski Türkçe[değiştir]
Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.
Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:
- Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.
- Bu söz(cük) varlığını ispatlayacak hiçbir kaynak içermemekte, lütfen kaynak eklenmesinde yardımcı olun.
Eylem[değiştir]
- [1] Yıkmak
- [2] Yıkılmak