veli

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Veli, Velî

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi ولی(velî), Arapça وَلِيّ(veliyy).

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

veli (belirtme hâli veliyi, çoğulu veliler), sahiplik şekli veli -si

  1. (din) aziz, eren, ermiş, evliya
    Anadolu'da, hele Rumeli'de her yolüstünde, her tepede görülen türbelerde yatan veliler — Y. K. Beyatlı
  2. (hukuk) öğrencinin ebeveyni veya yasal sorumluluğunu üstlenen kişi

Çekimleme[değiştir]

Eş anlamlılar[değiştir]

Üst kavramlar[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

İlgili kelimeler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Ek okumalar[değiştir]

Estonca[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: ve‧li

[değiştir]

veli

  1. (aile) birader, erkek kardeş
  2. dadaş

Fince[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: ve‧li

[değiştir]

veli

  1. (aile) birader, erkek kardeş
  2. dadaş

Türkmence[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: ve‧li

Bağlaç[değiştir]

veli

  1. ama, ancak, fakat, lakin

Kaynakça[değiştir]

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.