vakit

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: vakít

Türkçe[değiştir]

(zaman): Sabah vakti

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi وقت‎, Arapça وَقِت(vaḳit).

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

vakit (belirtme hâli vakti, çoğulu vakitler)

  1. bir işe ayrılmış veya bir için alışılmış saatler
    Şimdi yemek vakti, bunun vakti değil.
  2. belirlenmiş olan zaman
    Kâhya, "Vakit gayri Süleyman, haber saldık gelecekler, pamuklar da kıvamına geldi" demişti. — S. Kocagöz
  3. zaman anlatan kelimelere belirtilen hâl geldiğinde "iken" anlamı veren bir söz
  4. (astronomi) çağ, devir
    Vaktin bilginleri.
  5. (mecaz) geçim, para bakımından elverişli durum
    Onun bu kadar para vermeye vakti yok.
  6. (zaman) zaman
    Mevsim mütehayyil, vakit akşamdı Bebek'te. — Y. K. Beyatlı

Çekimleme[değiştir]

Eş anlamlılar[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Kelime birliktelikleri[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Ek okumalar[değiştir]

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Arapça وَقْت(vaḳt)

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: va‧kit

[değiştir]

vakit

  1. (zaman) vakit, zaman