er

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: -er-, Er, er-, ér

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe jer(jer)

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

er (belirtme hâli eri, çoğulu erler)

  1. (askeriye) ihtiyaçları devlet tarafından karşılanan rütbesiz asker, nefer
    Düşman erleri arasında Fransızlar da vardır. — S. Birsel
  2. (fizyoloji) iyi bilen, kabiliyetli kimse, atlet
  3. (Iğdır ağzı) koca
  4. (primatlar) adam, erkek
    Noksansız bir çeyiz ve düğünle iyi bir ere verilen Zeynep'in hissesi ayrılmıştır. — T. Buğra

Çekimleme[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Ön ad[değiştir]

er (karşılaştırma daha er, üstünlük en er)

  1. kahraman, yiğit

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Almanca[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

Adıl[değiştir]

er e

  1. (kişi adılı): o

Ayrıca bakınız[değiştir]

Almanca kişi adılları
Adet 1. kişi 2. kişi 3. kişi
eril dişil nötr
Tekil ich du er sie es
Çoğul wir ihr sie

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe edär(edär) veya jer(jer).

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: er

[değiştir]

er

  1. eyer
  2. yer

Kaynakça[değiştir]

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

İsveççe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: er

Adıl[değiştir]

er

  1. (kişi adılı): siz, size, sizi
  2. (sahiplik zamiri) sizin, sizlerin

Ayrıca bakınız[değiştir]

İsveççe kişi adılları
hâl adet 1. kişi 2. kişi 3. kişi
eril dişil nötr
yalın tekil jag du han hon det
çoğul vi ni de
belirtme/
yönelme
tekil mig,
mej
dig,
dej
honom henne den,
det
çoğul oss er,
eder
dem,
dom
İsveççe sahiplik zamirleri
adet 1. kişi 2. kişi 3. kişi
eril dişil nötr
tekil min din hans hennes dess
çoğul vår er deras

Karaçay-Balkarca[değiştir]

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

[değiştir]

  1. yiğit
  2. (primatlar) adam, er, erkek

Kumanca[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: er

[değiştir]

er

  1. (primatlar) adam, er, erkek