tek
Türkçe[değiştir]
Ad[değiştir]
tek (belirtme hâli teği, çoğulu tekler) tek -ki
- birbirini tamamlayan veya aynı türden olan nesnelerden her biri
- Garsona umutsuzca bir göz attıktan sonra eldiveninin sol tekini çıkardı. - R. Ilgaz
Deyimler[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Belirteç[değiştir]
tek
- önüne getirildiği cümleye istek ve özlem kavramı katar
- Tek yesin de ne isterse yesin.
- Tek çalışsın da isterse arada yaramazlık da etsin.
- yalnızca
- Bunun için tek bir yol var.
Çeviriler[değiştir]
Ön ad[değiştir]
tek (karşılaştırma daha tek, üstünlük en tek)
- eşi olmayan, biricik, yegâne
- Hamit, biliyorsunuz edebiyatımızın tek dâhisidir. - Y. Z. Ortaç
- kadeh içinde belirli ölçüde olan
- hiç, hiçbir
- Tek kelime konuşmadan bu yokuşu indik. - R. H. Karay
- (matematik) iki ile bölün emeyen
- Üç, beş, yedi ... tek sayılardır.
- sessiz, hareketsiz, uslu
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "tek" maddesi
Gagavuzca[değiştir]
Ön ad[değiştir]
tek
- tek
Köken[değiştir]
- Eski Türkçe täk
Deyimler[değiştir]
Atasözleri[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
Kürtçe[değiştir]
Ön ad[değiştir]
tek