tabiat

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

Heceleme: ta‧bi‧at

Köken[değiştir]

Arapça طَبِيعَة (ar) (ṭabīʿa)

[değiştir]

tabiat (belirtme hâli tabiatı, çoğulu tabiatlar) -tı

  1. (doğa bilimi) kendi kaidelerine göre devamlı gelişen, değişen canlı, doğa, natür
    İnsan zekâsı tabiatın içinde değil, tabiatın yanında ayrı bir kuvvettir. - A. Haşim
  2. doğal özellik
    Arazinin tabiatı.
  3. huy, karakter
    Mağrur, bazen zalim olacak kadar hiddetli, bazen çok müşfik ve hassas bir tabiattadır. - A. H. Çelebi
  4. güzeli ayırma melekesi
    Abdi Bey, tabiat sahibi, altıncı kat terasında böyle bir bahçe tanzimi, doğrusu takdire şayan. - A. İlhan
  5. insanın büyük abdest bozma kolaylığı veya zorluğu

Eş anlamlılar[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Gagavuzca[değiştir]

[değiştir]

tabiat

  1. (doğa bilimi) tabiat

Kırım Tatarcası[değiştir]

[değiştir]

tabiat

  1. (doğa bilimi) tabiat

Özbekçe[değiştir]

[değiştir]

tabiat

  1. (doğa bilimi) tabiat