tabi

Ayrıca bakınız: tàbí

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

tabi (belirtme hâli tabiyi, çoğulu tabiler) -si

[3] Çağdaş Japon tabi

1. (matbaacılık, meslekler) basıcı
2. (edebiyat, meslekler) yayımcı
3. (giyim) Japon corabı

Çeviriler

çeviriler

• Fince: painaja (fi), julkaisija (fi)

Ön ad

tabi (karşılaştırma daha tabi, üstünlük en tabi)

1. bağımlı

   Sanki bütün kamara, bütün halk, onlara tabi, onlara mahkûmdu. - P. Safa

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: abhängig (de)
• Fince: riippuvainen (fi)
• İngilizce: dependent (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "tabi" maddesi