tükenmek
Türkçe[değiştir]
Eylem[değiştir]
tükenmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi tükenir) tükenmek -ir
- [1] bitmek, sona ermek, artık kalmamak
- Vaktiyle yaşamış olan büyük musiki ustaları nesillerinin artık tükenmiş olduğu da söylenirdi. - A. Ş. Hisar
- [2] güçsüzleşmek, bitkinleşmek, yılgınlaşmak
- İnsan sevdiği birini tükenmiş görmek istemez. - O. V. Kanık
- [3] verimliliğini yitirmek, söyleyecek sözü kalmamak
- Yalnız kendi tecrübelerini yazmaya kalkan romancı çabuk tükenir. - H. E. Adıvar
Köken[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "tükenmek" maddesi
Türkmence[değiştir]
Eylem[değiştir]
tükenmek
Deyimler[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.