tövbekâr

Türkçe

Köken

tövbe + -kâr

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /tøv.be.ˈkʲaɾ/
• Heceleme: töv‧be‧kâr

Üst kavramlar

• günahkâr

Ad

tövbekâr (belirtme hâli tövbekârı, çoğulu tövbekârlar)

1. Günah sayılacak bir işten vazgeçmiş olan, bir daha yapmamaya karar vermiş olan kimse

Çekimleme

tövbekâr adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		tövbekâr	tövbekârlar
belirtme		tövbekârı	tövbekârları
yönelme		tövbekâra	tövbekârlara
bulunma		tövbekârda	tövbekârlarda
ayrılma		tövbekârdan	tövbekârlardan
tamlayan		tövbekârın	tövbekârların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	tövbekârım	tövbekârlarım
	belirtme	tövbekârımı	tövbekârlarımı
	yönelme	tövbekârıma	tövbekârlarıma
	bulunma	tövbekârımda	tövbekârlarımda
	ayrılma	tövbekârımdan	tövbekârlarımdan
	tamlayan	tövbekârımın	tövbekârlarımın
2. tekil	yalın	tövbekârın	tövbekârların
	belirtme	tövbekârını	tövbekârlarını
	yönelme	tövbekârına	tövbekârlarına
	bulunma	tövbekârında	tövbekârlarında
	ayrılma	tövbekârından	tövbekârlarından
	tamlayan	tövbekârının	tövbekârlarının
3. tekil	yalın	tövbekârı	tövbekârları
	belirtme	tövbekârıyı	tövbekârlarını
	yönelme	tövbekârıya	tövbekârlarına
	bulunma	tövbekârıda	tövbekârlarında
	ayrılma	tövbekârıdan	tövbekârlarından
	tamlayan	tövbekârının	tövbekârlarının
1. çoğul	yalın	tövbekârımız	tövbekârlarımız
	belirtme	tövbekârımızı	tövbekârlarımızı
	yönelme	tövbekârımıza	tövbekârlarımıza
	bulunma	tövbekârımızda	tövbekârlarımızda
	ayrılma	tövbekârımızdan	tövbekârlarımızdan
	tamlayan	tövbekârımızın	tövbekârlarımızın
2. çoğul	yalın	tövbekârınız	tövbekârlarınız
	belirtme	tövbekârınızı	tövbekârlarınızı
	yönelme	tövbekârınıza	tövbekârlarınıza
	bulunma	tövbekârınızda	tövbekârlarınızda
	ayrılma	tövbekârınızdan	tövbekârlarınızdan
	tamlayan	tövbekârınızın	tövbekârlarınızın
3. çoğul	yalın	tövbekârı tövbekârları
	belirtme	tövbekârıyı tövbekârlarını
	yönelme	tövbekârıya tövbekârlarına
	bulunma	tövbekârıda tövbekârlarında
	ayrılma	tövbekârıdan tövbekârlarından
	tamlayan	tövbekârının tövbekârlarının

Türetilmiş kavramlar

• tövbekârca,
• tövbekârcı,
• tövbekârcık,
• tövbekârken,
• tövbekârla,
• tövbekârlı,
• tövbekârlık,
• tövbekârsa,
• tövbekârsız

Ön ad

tövbekâr (karşılaştırma daha tövbekâr, üstünlük en tövbekâr)

1. Günah sayılacak bir işten vazgeçmiş olan, bir daha yapmamaya karar vermiş olan (kimse)

Çekimleme

tövbekâr

• İsveççe: ångerfull (sv)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "tövbekâr" maddesi