peş

Ayrıca bakınız: pes

Türkçe

Köken

Farsça

Ad

peş (belirtme hâli peşi, çoğulu peşler) -şi

1. arka, art

   Biz kuru canımıza razıyız diye peşimizden geliyordu. - F. R. Atay

2. (elbiseler) elbisenin etek kısmı

Deyimler

peş peşe, peşdembal, peşdemmal, peşdil, peşgun, peşgün, peşhun, peşi peşine, peşi sıra

Çeviriler

çeviriler

• Fince: taus (fi), selusta (fi), lieve (fi)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "peş" maddesi

Şorca

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Şorca alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Rakam

1. beş