parça

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

IPA(anahtar): /paɾˈt͡ʃa/
Heceleme: par‧ça

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi پارچه‎, Farsça پارچه(pârçe).

[değiştir]

parça (belirtme hâli parçayı, çoğulu parçalar) parça -sı

Vikipedi
Vikipedi
parça hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
  1. bir bütünden ayrılan, ayrı sayılan veya artakalan şey
    Yolun bu parçası bozuk.
  2. bir bütünden kopma, kırılma, yırtılma v.s. yoluyla ayrılmış bölüm
    Alınacakları bir gece önceden küçük bir karton parçasına yazmıştır." - Haldun Taner
  3. birkaçı bir araya geldiğinde bütünü oluşturan şeylerin her biri
    On parçadan yapılmış bir oda takımı.
  4. cisim, nesne
    Bu defaki gidişimizde, eşyamızın arasında taç gibi değerli bir parça da vardı. - Ayla Kutlu
  5. pasaj
    Hayatımın en acı ve tatlı saatleri bunun başında geçti, eserimin en güzel parçalarını onun kenarında yazdım. - Reşat Nuri Güntekin
  6. tane
    Üç parça elbiselik kumaş.
  7. (argo) güzel, alımlı kız veya kadın
  8. (mecaz) küçümseme ve değersiz sayma bildiren söz
    Bir çoban parçasısın, olmasa bile koyun. / Daima eğeceksin başkalarına boyun. - Kemalettin Kamu
  9. (müzik) müzik parçası kavramının kısa şekli

Çekimleme[değiştir]

Eş anlamlılar[değiştir]

  • (bir bütünden kopma, kırılma, yırtılma v.s. yoluyla ayrılmış bölüm): lime
  • (birkaçı bir araya geldiğinde bütünü oluşturan şeylerin her biri): modül

Alt kavramlar[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Azerice[değiştir]

[değiştir]

parça

  1. parça

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Farsça پارچه (pârçe)

[değiştir]

parça

  1. parça

Kaynakça[değiştir]

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Türkmence[değiştir]

[değiştir]

parça

  1. parça

Kaynakça[değiştir]

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.