pınar

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Pınar

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi پنار‎.

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

pınar (belirtme hâli pınarı, çoğulu pınarlar)

  1. (coğrafya, hidroloji) yerden kaynayarak çıkan su, ve bu suyun çıktığı yer
  2. (bulak, göze, kaynak, memba)
    Paşaoluk Yaylası'nın her bucağından bir pınar kaynar. — R. H. Karay
  3. çeşme
    Evlerinin önü çatal pınarlar. İçerler suyunu beni anarlar. — Halk türküsü

Çekimleme[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Ek okumalar[değiştir]

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Farsça

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: pı‧nar

[değiştir]

pınar

  1. (coğrafya, hidroloji) kaynak, memba
  2. (coğrafya, hidroloji) kaynak suyu, memba suyu

Kaynakça[değiştir]

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki