ortak

Türkçe

Ad

ortak (belirtme hâli ortağı, çoğulu ortaklar) -ğı

Vikipedi

ortak hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. (toplum bilimi) birlikte iş yapan, ortaklaşa yararlarla birbirlerine bağlı kişilerden her biri, şerik, hissedar, partner

   Bırakın ortağıma bir telefon edeyim. -H. Taner

2. (toplum bilimi) kuma

   Kendi üstüne bir ortağın getirilmesi Emeti'nin pek ziyade gücüne gitmişti. - E. E. Talu

3. (halk dili) arkadaş

   N'aber ortağım?

4. paydaş

Deyimler

ortak adı, ortak ata, ortak bölen, ortak çarpan, ortak dil, ortak kat, ortak özne, ortak yapım

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Nebenfrau (de) d
• Eski Türkçe: ortak‎ (otk) (ortak)
• Fince: kumppani (fi), jalkavaimo (fi), kaveri (fi)
• İdo: asociito (io)
• İngilizce: associate (en), companion (en), partner (en), concubine (en)
• İspanyolca: compañero (es) e, compañera (es) d
• İsveççe: kumpan (sv), kamrat (sv), kompanjon (sv), partner (sv), bihustru
• İtalyanca: compagno (it)
• Kürtçe: cariye (ku), hêwî (ku)
• Macarca: cimbora (hu), társ (hu)
• Rusça: спутник (ru) e (sputnik), спутница (ru) d (sputnica)

Ön ad

ortak

1. birden çok kimse veya nesneyi ilgilendiren, onlara özgü olan, onların katılmasıyla oluşan, müşterek

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: ortaq (az)
• Fince: yhteinen (fi), yleinen (fi)
• İngilizce: common (en)
• Kürtçe: hevbeş (ku)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ortak" maddesi

Atasözleri

• Akıl ortak ortak, mal ortağı kaypak
• Kurtla ortak olan tilkinin hissesi, ya tırnaktır, ya bağırsak
• Ortak atın beli sakat olur
• Ortak gemisi yürümüş, elti gemisi yürümemiş
• Senden devletli ile ortak olma
• Şeytanla ortak buğday eken samanını alır

Eski Türkçe

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

1. ortak

Türkmence

Ad

ortak

1. ortak, birlikte iş yapan
2. ortak, birlikte

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.