mukabil
Türkçe[değiştir]
Belirteç[değiştir]
mukabil
- [1] karşılık olarak
- Bir iki iyi habere mukabil her gün nice kaza ve bela haberleri verir. -A. Ş. Hisar.
- [2] rağmen
- Oraya altın parlaklığı veren guruplara mukabil buradan her sabah pırıl pırıl bir güneş doğduğunu da ben çok defalar gördüm. - A. H. Çelebi
Köken[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "mukabil" maddesi
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
Ön ad[değiştir]
mukabil (karşılaştırma daha mukabil, üstünlük en mukabil)
- [1] bir şeye karşılık olarak yapılan, bir şeyin karşılığı olan
- Düşmanlarla beraber Anadolu'da mukabil teşkilat yapmak üzere yetmiş beş kişi kadar göndermiş. - Atatürk
- [2] bir şeyin karşısında bulunan
- [3] karşılıklı
- Hatta bir halıdaki mukabil iki şekilden bile biri diğerine tamamıyla müşabih değildir. - A. H. Müftüoğlu
Yazılışlar[değiştir]
- [muka:bil]
Çeviriler[değiştir]
çeviriler