millet

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi ملت‎, Arapça مِلَّة(mille).

Söyleniş[değiştir]

  • IPA(anahtar): /miɫ.ˈɫet/, [miɫ.ɫʲet̪ʰ]
  • Heceleme: mil‧let

[değiştir]

millet (belirtme hâli milleti, çoğulu milletler)

  1. benzer özellikleri olan topluluk
    Şu kadın milletinin kıskançlığının hiç sonu yok. — A. Midhat
  2. bir yerde bulunan kimselerin bütünü, herkes
    Hoca, kürsüye çıkarken tökezleyince millet gülmeden edemedi.
    Millet tütün paralarını alınca borcunu öder. — N. Cumalı
  3. (sosyoloji) çoğunlukla aynı topraklar üzerinde yaşayan, aralarında dil, tarih, duygu, ülkü, gelenek ve görenek birliği olan insan topluluğu
    eş anlamlısı: ulus
  4. (tarih) geçmişte bir arada yaşamış, şimdi bir arada yaşama inancında, istek ve kararında olan; aynı vatan ve o vatanın maddî ve manevî değerlerine sahip çıkan; aralarında din, dil, kültür, tarih ve duygu birliği olan insanların oluşturduğu toplum

Çekimleme[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Kelime birliktelikleri[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Ek okumalar[değiştir]

Fransızca[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: mil‧let

[değiştir]

millet

  1. (buğdaygiller, tahıllar) darı

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Arapça اَلْمِلَّة(el-mille).

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: mil‧let

[değiştir]

millet

  1. (sosyoloji) millet

İngilizce[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: mil‧let

[değiştir]

millet (çoğulu millets)

  1. (buğdaygiller, tahıllar) darı

Türkmence[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: mil‧let

[değiştir]

millet

  1. (sosyoloji) kavim, millet, ulus

Kaynakça[değiştir]

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.