meczup
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi مظجوب, o da Arapça مَظْجُوب (maẓcūb) kelimesinden gelmektedir.
Söyleniş[değiştir]
Ön ad[değiştir]
meczup (karşılaştırma daha meczup, üstünlük en meczup)
- Aklî dengesini kaybetmiş insanlara verilen genel ad
- "Bunlardan başka köyün iki meczubu, bir cücesi vardır." — Yakup Kadri Karaosmanoğlu
- (İslâm, tarikat) Genellikle dine olan bağlılığı yüzünden aklî dengesini kaybetmiş olan insanlara yahut dergâh âyinlerinde kendilerinden geçen derviş.
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "meczup" maddesi