mana

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: mañá, maña, mână, mâna, mânâ

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi معنا‎, معنی‎, Arapça مَعْنَى(maʿnā). Fakat bu kelime Hint-Avrupa dillerinden gelmekte olduğu söylenir: Almanca meinen, Danca mene, İsveççe mena.

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

mana (belirtme hâli manayı, çoğulu manalar) , sahiplik şekli mana -sı

  1. bâzı bitkilerde, hayvanlarda, insanlarda ve tabiat unsurlarında alışılmışın dışında birtakım belirtiler ve fonksiyonlarla kendini gösteren dinî, esrarengiz ve büyüleyici güç
  2. (felsefe) kelimeden, sözden, davranış veya vâkıadan anlaşılan şey, bunların hatırlattığı cisim veya fikir
    Ne Hak buyruğun tutarsın ne kul sözün işitirsin. Hiç bilmezsin mana nedir, ne dilde çağırmak gerek. — Yunus Emre
  3. (halk ağzı) zaman
  4. (mimarlık) ağaç kazık

Çekimleme[değiştir]

Eş anlamlılar[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Çağatayca[değiştir]

[değiştir]

  1. yol başına dikilen nişan taşı

Lazca[değiştir]

[değiştir]

mana

  1. mana